-
Renate Dorrestein (1954 - 2018) begon als leerling-journaliste bij de Libelle en Panorama. In 1977 begon ze freelance te schrijven. Ellen van Bemmel, een 37-jarige patholoog-anatoom, is zwanger en moet vanwege een dreigende miskraam lange tijd het bed houden. Dat is het 'nu', maar in haar jeugd heeft Ellen een verschrikkelijk drama meegemaakt, dat haar hele leven tot nu beheerst. Haar jeugd in een opvanghuis, haar studententijd, haar relaties, alles is overheerst door wat ze als kind van twaalf heeft meegemaakt en niet kan verklaren. Door haar studie begint ze te begrijpen wat de oorzaak ervan geweest is. Meer dan in sommige andere boeken van de schrijfster heb je als lezer begrip voor de romanpersonages. Het boek laat je niet los. Vrij kleine druk. -
Annie Romeinprijs 1993 Twaalfjarige Ellen van Bemmel is de enige van de vier kinderen uit het saamhorige gezin van Bemmel die de komst van haar nieuwe zusje met grote ongerustheid tegemoet ziet. Want stel dat de banvloek die zij heeft uitgesproken, werkelijkheid wordt. Vijfentwintig jaar later keert Ellen, als enige nog levende Van Bemmel, terug naar haar ouderlijk huis. Ze is zwanger en zoekt een antwoord op de vragen die haar eigen kind haar later zal stellen: `Heb ik geen oma, mama? En geen opa? Heb ik geen familie? Hoe komt dat? Longlist Generale Bank Literatuurprijs 1998 Genomineerd voor de Trouw Publieksprijs 1998 Genomineerd voor de IMPAC Dublin Literary Award 2002 Renate Dorrestein (1954 - 2018) begon als leerling-journaliste bij de Libelle en Panorama. In 1977 begon ze freelance te schrijven. In de periode 1977 - 1982 publiceerde ze in Het Parool, Viva en Opzij. In 1982 werd ze redacteur bij Opzij. In 1983 verscheen haar debuut Buitenstaanders. In 1993 ontving ze de Annie Romeinprijs voor haar hele werk. Renate Dorrestein is op 64-jarige leeftijd in 2018 overleden. Op vind je alle boeken van Renate Dorrestein. -
Deze vrouw is volkomen gewetenloos en manziek, seksueel is zij onverzadigbaar... dit is, met al haar verstand en opleiding, een doodgewone, keiharde moffenhoer.' Zo wordt de hoofdpersoon Greetje gekarakteriseerd door de officier van justitie, als zij in 1952 terechtstaat voor moord. Tijdens de oorlogsjaren had de toen 17-jarige in Katwijk woonachtige Greetje een verhouding met de 40 jaar oudere Duitser Heinrich, profiteerde zij schaamteloos van alle voorrechten die de Duitsers zich toegeeigend hadden en nam deel aan uitbundige feesten en dronken orgieen. Zij deinst er niet voor terug haar macht te misbruiken om personen die haar niet aanstaan naar Duitsland te laten deporteren. Ook na de oorlog vernietigt zij moedwillig, onder andere namen, de levens van mensen die haar liefdesleven in de weg staan. De schrijfster heeft zich uitvoerig gedocumenteerd over de oorlogssituatie en de passages waarin zij deze historische feiten reproduceert zijn zeer boeiend. De karaktertekening van Greetje, de dialogen en situatieschilderingen, zijn helaas vaak oppervlakkig, irritant en te breedvoerig. -
In Een hart onder de riem gaat de bekende theoloog Ter Schegget in tegen diverse gangbare meningen die er aijn over de Bergrede. Hij beschrijft hoe Jezus in de Bergrede niet een elite aanspreekt, die zich moet onderscheiden van de anderen, de gewone mensen of de christenen in de wereld. Ook de hierarchische machtskerk kan de aangesprokene niet zijn, want zij heeft gekozen voor de macht, zich vervreemd van de massa der mensen zich losgemaakt van de schare van vermoeiden. Jezus heeft juist deze gewone, deze eenvoudige mensen op het oog. -
Pauline is het dochtertje van dokter Vrolijk. Als ze in het gras onder een boom ligt te lezen, komt een roodborstje haar een brief brengen. Ze wordt door kabouter Kaboekeleboe uitgenodigd om naar het grote dansfeest te komen. Daar ontmoet ze de elfenkoningin en ook Wolkewietje is van de partij. Pauline krijgt een prachtige parel, die nog steeds om haar hals hangt als ze de volgende morgen wakker wordt. Pauline mag een wens doen van Koning Kumulus en ze wenst dat ze met Wolkewietje naar Pinkeltjesland mag. -
Voor zover niet anders vermeld zijn de Nederlandse vertalingen van de citaten en gedichten van de Schrijver Als je je het noorden van China in Denemarken voorstelt, ligt het zuiden ver in Afrika en strekt het oosten tot voorbij Kazachstan. China is een onmetelijk rijk, waar Nederland 322 keer in past, met alle denkbare klimaten, bevolkingsgroepen, problemen en oplossingen. Een land dat al eeuwenlang tot de verbeelding van het Westen spreekt. En het rijk waar deze eeuw, of we dat in deze deltadeelraad nu willen of niet, de belangrijkste beslissingen zullen vallen. Om iets meer te begrijpen van de raadselen, achtergronden en enorme veranderingen in China, reisde Henk Raaff met de Transsiberië Express langs Irkoetsk en Oelan Bator naar Peking. Van daaruit trok hij maandenlang door de westelijke woestijn rondom Golmud, het hoogland van Tibet, de tropische grensstreken langs Birma en Vietnam en de Chinese oostkust. Per trein, per bus en te voet door plattelandsdorpen en oude en nieuwe miljoenensteden sprak Raaff Chinezen en in China wonende westerlingen. Een deel van het reisverslag verscheen in de Volkskrant. Een goudgrijze spiegel verschaft onmisbare achtergrondinformatie voor wie van het huidige China iets wil begrijpen, maar is bovenal een fascinerend en hoogstpersoonlijk portret van een van de meest mysterieuze landen ter wereld -
Elke dag aardbeien met slagroom, je trouwe hond naast je bed, nog één keer de zee zien - in een hospice is bijna alles mogelijk. Artsen, verplegers en vrijwilligers verlenen er palliatieve zorg aan mensen die niet meer beter worden. Doel van deze intensieve stervensbegeleiding is de patiënt een zo hoog mogelijke kwaliteit van leven te bieden, zonder daarbij de dood te vertragen of te bespoedigen. Het betekent vooral praten en luisteren, veel aandacht voor pijn en andere nare bijeffecten van de ziekte, en ook speciale zorg voor familie en vrienden. 'Het was net of mijn moeder een beetje op vakantie was in de laatste weken van haar leven.' Druk Koninklijke Wohrmann B.v. te Zutphen -
`Dit is een briljante collectie verhalen. Simpelweg omdat Keret briljant is.´ - Ha´aretz Book Supplement Deze nieuwe verhalenbundel van Israëls populairste jonge schrijver voerde vijftien weken lang de Israëlische bestsellerlijsten aan, en er werden al meer dan 60.000 exemplaren van verkocht. De verhalen zijn grappig, droevig, spannend en cynisch en gaan veelal over het menselijk falen dat wij zo naarstig proberen te verbergen - een geweldige opvolger van Beste bedoelingen (Anthos, 2002). Een jongeman zit op het balkon van zijn appartement en kijkt toe terwijl zijn vriendin in haar blootje ligt te zonnen. Er lopen mensen langs, maar niets lijkt haar te storen. De jongen doet niets, hij probeert slechts zijn gevoelens over dit voorval te definiëren. Een kat met de naam Rabin is aangereden door een motor. De motorrijder wordt aangevallen door een omstander, de omstander wordt geslagen door een politieagent en de ene geweldsdaad leidt tot een andere. Dit zijn de verhalen van Etgar Keret, over losers, over dromers die de wereld proberen te veranderen en over universele, maatschappelijke problemen die ons allen raken. Etgar Keret (Tel Aviv, 1967) is de populairste jonge schrijver in Israël. Hij schrijft verhalen, filmscenario´s, toneelstukken, beeldromans en kinderboeken, en maakte als schrijver/regisseur twee films. Zijn werk wordt inmiddels in tien talen vertaald. `Kerets verhalen in Een goede daad per dag zijn "winners" door hun originele ideeën en de rijke registers van schijnbaar eenvoudig, maar briljant alledaags taalgebruik.´ - Globes
