• Rode zeep is een roman in dertien op zichzelf staande episoden over de zowel schrijnende als grappige wederwaardigheden van een groep verveelde jongeren in een arbeidersbuurt in Utrecht. Wanneer de fabrieken waar de meeste Zuilenaren hun brood verdienen moeten sluiten, betekent dat het einde van het industriële tijdperk. De economische neergang en sociale verharding die daarop volgen hebben hun weerslag op de groep jongeren. Ze zijn voortdurend op zoek naar confrontaties, komen in moeilijkheden en vervallen tot criminaliteit. Zowel hun onderlinge banden als hun verhouding ten opzichte van de maatschappij worden gedomineerd door geweld, ressentiment en agressie. 'Prikkelend en schrijnend.'- NRC Handelsblad In een sobere, suggestieve stijl en met een heel eigen humor beschrijft Arjan Witte (1961) in zijn debuut deze ontwikkelingen in een Nederlandse stad aan het eind van de jaren zeventig. Het literaire tijdschrift «Zoetermeer» introduceerde Arjan Witte met het verhaal 'Bloedvlag', waarover Theodor Holman in Het Parool schreef: 'Ik kan er niets aan doen: ik houd van dit soort verhalen. Campings, hippies, In search for the Original Cult, snelle dialogen, een begin, midden en een eind; kan zo uitgegeven worden. Witte publiceert binnenkort een boek bij In de Knipscheer. Ga ik zeker kopen.'
  • Of het nu gaat over het tijdens een zondagmiddagwandeling op nieuwe schoenen inhalen van een bejaarde dame, danwel over de bedaarde achtervolging van een dief, over de verplettering van een zojuist aangeschaft gloeilampje, over met tegenzin verleende gastvrijheid, of over de privacy van iemand met een arm in een mitella - het is Nicolaas Matsier in dit boek eigenlijk steeds te doen om de kleine en zelfs om de kleinst mogelijke voorvallen. Dicht bij huis is daardoor in de allereerste plaats een zeer opgewekte ode aan het gewone en het alledaagse, het onaanzienlijke en het vluchtige - aan alle talloze kleinigheden waardoor een mensenleven grotendeels in beslag wordt genomen. Doordat die kleine voorvallen bovendien telkens plaatsvinden in het leven van één man, die met vrouw, opgroeiende dochters en poezen aan de rand van de Amsterdamse Jordaan woont, regelmatig in een nabijgelegen park 'djokt' en af en toe een poging tot opruimen doet, is Dicht bij huis zeker óók te lezen als een vervolg op Gesloten huis. Waar deze autobiografische roman over een jeugd in de jaren vijftig als ondertitel 'zelfportret met ouders' droeg, daar zou Dicht bij huis heel goed een zelfportret met huisgenoten, buurt en park kunnen heten. Nicolaas Matsier (Krommenie, 1945) publiceerde, naast kinderboeken en vertalingen, Oud-Zuid (1976), Onbepaald vertraagd (1979), De eeuwige stad (1982) en Een gebreid echtpaartje (1985), die in 1995 samen in een verzamelbundel werden uitgegeven. In 1996 verscheen Alice in Verbazië, een bundel essays over Lewis Carroll en zijn Alice-boeken. Matsiers roman Gesloten huis (1994) brak alle records 'genomineerd worden voor grote literaire prijzen' en is uiteindelijk bekroond met de Mekkaprijs en de Bordewijkprijs.
  • Typografie binnenwerk Josepha Hulskes Een warme juninacht in 1989: een revolverschot doorbreekt de stilte in Amsterdam-Noord. De politie staat voor een raadsel. Achter de deur van zijn woning ligt een man het huis is verder afgesloten. De moord kan alleen via de brievenbus zijn gepleegd.In zijn debuut Over het IJ geeft journalist Kees van Beijnum al een voorproef van zijn kunnen als romancier. Met een scherp oog voor detail reconstrueert hij 'de brievenbusmoord', maar bovenal vertelt hij het meeslepende verhaal over een leven aan de onderkant van de samenleving.
  • Hugo Pos (1913), voormalig rechter, schrijver sinds 1985 (hij publiceerde sindsdien tien boeken, waaronder 'Het doosje van Toeti' en 'In Triplo') bundelt in 'Voorbij Confucius' dertien korte verhalen die de indruk wekken nogal autobiografisch te zijn. De schrijver en de rechter strijden er om voorrang, en vaak gaan de verhalen ook inhoudelijk over het schrijven van teksten en het geven van oordelen. Ook de vraag naar identiteit, naar authenticiteit en zelfstandigheid, alsmede de Surinaamse achtergrond van de auteur spelen een grote rol. Pos schrijft een helder, bijna journalistiek proza, waarin constant verantwoording wordt afgelegd voor alle observaties, voor de gedachten daarbij en voor de wijze van verwoording, terwijl hij tegelijkertijd de lezer meesleept in de soms bijna detective-achtig geformuleerde dilemma's waaromheen hij zijn verhalen opbouwt.
  • De muziek van zwarte toetsen die hij ook schreef Druk Groenenvelt B.v. Gebruikers Sporen en Geel verkleuring
  • Poppy Shakespeare Oorspronkelijke titel Deze debuutroman verplaatst de lezer naar de wereld van de psychiatrie, waar clienten met namen als 'Sue Stokpoot', 'Michael Middenklasser', 'N' en 'Bankier Bill' leven van hun 'GEK'-uitkering, en louche advocaten in patientenrecht met de naam 'Leech' (bloedzuiger) mensen bijstaan. 'N' is al jaren kind aan huis in de open 'Dorothy Fish' afdeling. Ze is inmiddels een behoorlijk door de wol geverfde 'drabber'. Op een dag krijgt ze de opdracht om een nieuweling, Poppy Shakespeare, te gidsen. Er ontstaat een dikke vriendschap tussen beide meiden. Poppy verzet zich tegen haar opname, ze vindt zichzelf normaal en wil gewoon weer full-time moeder zijn voor haar dochtertje Saffra. Samen smeden ze een plan om Poppy uit de inrichting te krijgen. Het verhaal is gebaseerd op Clare Allans eigen ervaringen in een inrichting. De droog-komische dialogen, maffe situaties en aandoenlijke patienten maken het boek tot een niet te missen leeservaring voor een groot publiek. In 2006 stond het boek op de shortlist van de Guardian First Book Award.
  • Voor het voorplat is gebruik gemaak van een schilderij van Jan Goeting 1950 en voor de Achterplaat van een madaillon van A. Goudschaal 1914 Met 10 bladzijden zwart wit foto' Biografie van Victorine Hefting, van 1947 tot 1950 directrice van het Gemeentemuseum in Den Haag, en van 1950-1964 gehuwd met de uitgever Bert Bakker sr., werd in 1905 geboren als dochter van een Utrechtse huisarts. Biografie van Victorine Hefting(1905). Zij heeft o.a. door haar werk als directrice van het Haagse Gemeentemuseum, haar huwelijk met de uitgever Bert Bakker en haar vele artistieke en politieke contacten een belangrijke rol gespeeld in het culturele leven van Den Haag. Op zeer openhartige wijze met veel details wordt het levensverhaal verteld van haar vroegste jeugd, haar huwelijken, haar vriendschappen en de relaties en contacten op haar werk. In de meestal rondom een persoon gecomponeerde hoofdstukken ligt de nadruk op de waardering voor, of de kritiek op de persoonlijke eigenschappen van de mensen die haar leven beinvloed hebben. Over het werk van de kunstenaars wordt bij de schrijvers en dichters (bv. Nijhoff, Achterberg en Nagel) weinig, bij de beeldende kunstenaars (bv. Jan van Heel, Co Westerik, Willem Hussem en Kees Andrea) nagenoeg niets gezegd. Naast een onderkoeld verslag van een dramatische levensloop geeft het boek een persoonlijke visie op zo'n veertig jaar culturele geschiedenis van Den Haag.
  • Susan Smit (1974) is schrijfster en columnist. Ze studeerde Culturele Studies, met als hoofdvak Nederlandse Taal- en Letterkunde, aan de Universiteit van Amsterdam. Ze is schrijfster van romans en heeft inmiddels veertien succesvolle boeken op haar naam staan, zoals de bestseller Gisèle en De eerste vrouw en boeken over persoonlijke ontwikkeling, zoals Wijze vrouwen en En dan de liefde. Van haar laatste roman Gisèle werden ruim 30.000 exemplaren verkocht. De eerste vrouw is haar nieuwste roman. Susan Smit, waaronder het nieuwste boek van Susan Smit.
  • Colin Thubron leerde Mandarijenchinees spreken, vertrok naar China en reisde daar in zijn eentje, te voet, per fiets en per trein rond. Van het labyrint van de straten in Beijing tot aan de grenzen van Tibet, van het tropische paradijs bij de Birmese grens tot de wonderige vlakten van de Gobi-woestijn en het uiterste puntje van de Grote Muur: Colin thubron legde meer dan 1O OOO kilometer af en beschrijft in dit klassiek geworden reisboek een immens land een grote verscheidenheid aan culturen bezit
  • In search of Conrad Oorspronkelijke titel Omslagontwerp Nico Richter Druk Giethoorn nnd Meppel De vertaling 'Het Kielzog' is welhaast treffender dan Young's eigen titel 'In Search of Conrad'. Beide dekken ten volle de lading: de gepassioneerde zeevarende reiziger Gavin Young treedt in de voetsporen of in dit geval in het kielzog van de door hem bewonderde reiziger en schrijver Joseph Conrad (1857-1924). In een inleiding verhaalt Young over zijn bezetenheid van Conrad. Het boek gaat over Conrad en zijn romanfiguren in en rond de Indonesische archipel. Nu, 100 jaar na Conrad's reizen ter plekke en het ontstaan van zijn boeken, maakt Young dezelfde tochten, als ware het een pelgrimage en tevens hommage. Maar ook een geannoteerde biografie en historiografie. Young's visie en Conrad's woorden in de vorm van verwijzingen en aangehaalde passages roepen een fascinerend beeld op van 100 jaar Indonesië. De auteur vervlecht heden en verleden. Hij bezit 'de gave van het woord'. Aantal routekaartjes. Achterkaft met foto en korte biografie van de schrijver, voorkaft toont een Indonesisch tafereel in avondrood.
  • De veertienjarige gymnasiast Ewout Meyster, een halve oorlogswees, gaat in de jaren vijftig naar een zomerkamp op de Veluwe. Hij verwacht dat hij in het kamp zijn 'opdracht' zal kunnen vervullen: het verwerven van sociaal prestige, macht en populariteit. Hij heeft daartoe van alles uitgedacht, om zijn kampgenoten zo spiritueel en slim mogelijk te kunnen bejegenen. Maar zijn gedrag stuit op een muur van onbegrip en afkeer. Wat een tijd van vriendschappen en onvergetelijke ontmoetingen had moeten worden, blijkt een vernederende kwelling. De nietsontziende jungle van de jongenswereld wordt door Te Gusskinklo in trefzekere episodes opgeroepen in een boek over dweepzucht en machtsbelustheid, slachtofferschap, verraad en eenzaamheid. Omslagfoto Hollandse Hoogte

Titel

Ga naar de bovenkant