Et ander lys Oorspronkelijke Vormgeving omslag Brigitte Slangen en Trudy Willems De Deense auteur J.Chr. Grondahl is een meester in het literair verwoorden van het existentieel zelfonderzoek. Hij heeft dit bewezen in o.m. zijn indrukwekkende romans Stilte in Oktober, Lucca en Indian summer. Grondahls stijl wordt gekenmerkt door een innerlijke, zeer beheerste blik, waarmee hoog oplopende, het bestaan bedreigende emoties worden geanalyseerd en bewerkt. Hoofdpersoon in de nieuwe roman is de 56-jarige Irene Beckman. Haar huwelijk is een alledaagse vanzelfsprekendheid geworden. Dan komt de ontdekking dat haar man een ander heeft ontmoet niet als een grote verrassing, "Alles wat zij weet, is dat er iets in Martins leven bestaat dat Susanne heet." De gevolgen openen een nieuwe vrijheid voor Irene, een vrijheid die haar in een diepgaand zelfonderzoek en een reis door Europa "een gestolen cello, een onbekende passagier en een vader in Wenen, die ze laat, veel te laat heeft leren kennen" oplevert. Opnieuw een prachtige, meeslepende roman van een grote Europese schrijver, die met helderheid en herkenbaarheid verwoordt waar het hem om gaat: te laten zien dat de hoop wel eens dakloos kan zijn, maar nooit klein is te krijgen.

Die vermessung der Welt Oorspronkelijke Titel Omslagontwerp Studio Marlies Visser Het meten van de wereld, een filosofische avonturenroman over het leven van twee genieën, is een geraffineerd spel met feit en fictie, en veel humor.In Het meten van de wereld pakken twee mannen, tegen het einde van de achttiende eeuw, onafhankelijk van elkaar, het absurde plan op om de wereld op te meten. De ene, Alexander von Humboldt, baant zich een weg door jungle en woestijn, vaart over de Orinoco, test gif uit op zichzelf, kruipt in de diepste spelonken, beklimt vulkanen en ontmoet kannibalen. De andere, de wiskundige en astronoom Carl Friedrich Gauß, die niet zonder vrouwen kan leven maar zelfs in zijn huwelijksnacht uit bed springt om een formule te noteren, verkrijgt dezelfde meetresultaten, al verlaat hij zelden zijn geboorteplaats.Oud, beroemd en ook een beetje zonderling geworden, ontmoeten ze elkaar in 1828 op een conferentie in Berlijn. Gauß is nog amper uit zijn koets gestegen, of het bekvechten neemt een aanvang.

Een jonge Colombiaanse gynaecologe gaat in 2003 uit idealisme een jaar werken in Afghanistan. Uit hoofde van haar beroep komt ze vooral in contact met vrouwen. Wat ze van Afghanistan ziet, observeert ze met eigen ogen; wat ze over Afghanistan hoort, komt meestal vanachter de burka vandaan. Elke dag schrijft Natalia e-mails over haar belevenissen aan haar familie en vrienden in Colombia. Ze werkt ze na terugkomst in haar vaderland uit tot een onthutsend boek over een land en een cultuur die grotendeels verwoest zijn door de Talibaan. En dat nu ondanks de internationale troepenmacht, geteisterd wordt door plaatselijke krijgsheren, die zich tegen elkaar en samen tegen het land in opbouw richten. Slachtoffers zijn vooral de kinderen – en de vrouwen. Hun levensverwachting is laag, de meeste vrouwen weten niets van hun lichaam en van seksualiteit, velen sterven in het kraambed, ze worstelen met familietradities, onderdrukking en armoede; en ze blijven de burka dragen – om hun laatste vrijheid te beschermen, de vrijheid van kijken.Vrouwen en kinderen het laatst is niet nog een boek over het alledaagse leven in een bijna vergeten land, maar een subtiel bericht over vrouwen die worstelen met familietradities, geloof, totale onwetenheid met betrekking tot hun lichaam en seksualiteit en een ontroerend verhaal over de onverwoestbare levensblijheid van kinderen.

La disparition de la Langue franqaise Oorspronkelijke Titel Omslagillustratie Anthony Redpath -Corbis - RCS Omslagontwerp Robert Nix Verspreiding in Belgie via Libridis N.v. Industriepark-Noord 5a 9100 te Sint Nikolaas Berkane keert na een lang verblijf in Parijs terug naar zijn vaderland Algerije. Vanuit zijn huis aan zee bezoekt hij geregeld de wijk waar hij opgroeide. De geliefde straten en plekken van vroeger zijn onherkenbaar geworden. Heen en weer geslingerd tussen de Franse en Algerijnse cultuur probeert hij zijn wortels te vinden. De ontmoeting met de vertaalster Nadjia betekent een nostaligische terugkeer naar de lichamelijke liefde. Hun jeugd heeft in het teken gestaan van het kolonialisme en de onafhankelijkheidsstrijd, die overal diepe wonden heeft geslagen. Wanneer Berkane de plek wil bezoeken waar hij in 1962 gevangen heeft gezeten, neemt het verhaal een onverwachte wending.