-
Giving up America Oorspronkelijke titel Deena wil met Daniel trouwen, een orthodoxe jood. Deena's vader, een chassidische geleerde, verzet zich krachtig tegen dit huwelijk: de getallen die de Hebreeuwse letters van hun namen symboliseren, vormen bij elkaar opgeteld het woord verdriet. Als Daniel van zijn werk twee jonge vrouwen meebrengt, van wie er een van plan is deel te nemen aan de Miss Amerika-verkiezingen, ontstaan de eerste barsten in het fundament van het huwelijk van Deena en Daniel.
-
Een oude man leeft in een vervuilde woning tussen zijn pluchen beren. Hij ontwikkelt een pathetische liefde voor spinnen, muizen, eenden en andere dieren. Een oude vrouw heeft behalve haar gezin vroeger ook een bedrijf draaiende gehouden, maar nu weet ze niet meer hoe ze de knopjes van de radio moet bedienen. Absurde voorvallen en misverstanden blijken de voorboden van dementie te zijn. Ooit waren de twee oude mensen met elkaar getrouwd. De beide dochters hadden zich na de scheiding van hun ouders min of meer van hun vader gedistantieerd, maar ze doen hun plicht en bieden nu beide ouders de helpende hand bij het op de rails houden van hun leven. Onverbloemd en raak beschrijft Erika Veld hoe hilariteit en lichte iritaties geleidelijk plaatsmaken voor onzekerheid angst en woede.
-
Het was al bekend dat Annie op de lagere school de beste cijfers had voor het maken van opstellen. Met grote regelmaat moet zij haar opstellen voorlezen aan de klas en op de ouderavonden.Na de lagere school schrijft ze alleen nog maar verhaaltjes voor haar vriendinnen. Deze gaan altijd over onwaarschijnlijke gebeurtenissen, zoals brandende boerderijen en te vondeling gelegde kinderen, verhalen vol romantiek.In de loop van haar huwelijk pakt Annie de draad van het verhalen schrijven weer op. Ze laat deze lezen aan mevrouw van Nes-Uilkens, een bekend schrijfster, en vraagt haar oordeel erover. Deze noemt het 'rommel' en ze adviseert Annie het te proberen met een gewoon verhaal over was die aan de lijn hangt te drogen en over een poes in de zon . Annie heeft het er moeilijk mee, maar volgt het advies op. Ze krijgt een compliment van mevrouw van Nes -Uilkens: Nu je over deze simpele gegevens zoiets aardigs hebt geschreven, heb ik vertrouwen in je . Er zijn daarna heel veel verhalen verschenen in Libelle, Margriet en het maandblad Moeder. Op bol.com vind je alle boeken van Annie Oosterbroek-Dutschun, waaronder het nieuwste boek van Annie Oosterbroek-Dutschun.
-
Liebe ist starker als der tod Oorspronkelijke titel De beeldschone tsarina van Rusland is stapelverliefd op haar Duitse lijfarts Andreas von Trottau. Maar haar liefde blijft onbeantwoord. Als Andreas de knappe, jonge vrouw Xenia ontmoet, kan hij niet anders dan voor haar vallen, hoewel hij zich realiseert dat de gevolgen immens zijn wanneer de tsarina achter zijn liefde komt. Hoe lang duurt het voor de tsarina ontdekt wat Andreas voor haar verborgen houdt? En kunnen Andreas en Xenia de verschrikkelijke wraak van de tsarina ontlopen?
-
Hoofdpersoon in dit drieluik is Renske de Koning, een sympathieke jonge vrouw, die heel wat te verduren krijgt. In De troostvogel leren we Renske kennen als een geestige, bijdehante lachebek. Maar achter deze hartverwarmende vrolijkheid blijkt een onbuigzaam karakter schuil te gaan. In het tweede deel, Elke woestijn heeft zijn bron, volgt een ontstellend moeilijke keuze als ze de gevolgen van haar spontaan gegeven liefde moet ervaren. Ten slotte brengt het leven in Langs groene oevers van hoop Renske de Koning grote tegenslag, als ze wordt geconfronteerd met het leven zonder partner.
-
Het was al bekend dat Annie op de lagere school de beste cijfers had voor het maken van opstellen. Met grote regelmaat moet zij haar opstellen voorlezen aan de klas en op de ouderavonden.Na de lagere school schrijft ze alleen nog maar verhaaltjes voor haar vriendinnen. Deze gaan altijd over onwaarschijnlijke gebeurtenissen, zoals brandende boerderijen en te vondeling gelegde kinderen, verhalen vol romantiek.In de loop van haar huwelijk pakt Annie de draad van het verhalen schrijven weer op. Ze laat deze lezen aan mevrouw van Nes-Uilkens, een bekend schrijfster, en vraagt haar oordeel erover. Deze noemt het 'rommel' en ze adviseert Annie het te proberen met een gewoon verhaal over was die aan de lijn hangt te drogen en over een poes in de zon . Annie heeft het er moeilijk mee, maar volgt het advies op. Ze krijgt een compliment van mevrouw van Nes -Uilkens: Nu je over deze simpele gegevens zoiets aardigs hebt geschreven, heb ik vertrouwen in je . Er zijn daarna heel veel verhalen verschenen in Libelle, Margriet en het maandblad Moeder.