Mensen die niet begeesterd zijn van professioneel bergbeklimmen maar wel over een avontuurlijke geest beschikken, zullen 'Naar het sneeuwgebergte', de belevenissen van Bart Vos in Irian Jaya, Indonesië (het voormalige Nieuw Guinea), niet willen missen. In de aanloop naar het grote werk, de Wilhelminatop, laat Vos al direct zien hoe, met wie en onder welke omstandigheden hij het grote avontuur tegemoet gaat. Vanzelfsprekend, bijna achteloos, maar niet afstandelijk beschrijft hij ontmoetingen en heeft daarbij veel oog voor de mensen van het land die in tegenstelling tot nieuwkomers geen opschepperig gedrag vertonen. Op goed gekozen momenten lardeert hij zijn belevenissen met relevante stukjes geschiedenis. Verder tekent hij rake typeringen van de verschillende bevolkingsgroepen; vooral Indonesiërs, de oerwoudwegenbouwer Agus, weet hij op niet minder dan racisme te betrappen. Vos ergert zich aan de vooroordelen en door die ergernis in dialoogvorm te beschrijven, laat hij standpunten naar boven komen. Een boek dus dat eigenlijk niet over bergbeklimmen gaat, maar waar beklimmen van de Carstenstop eerder reden lijkt om diep in het binnenland te komen om samen met de oorspronkelijke bevolking op te trekken. Een uitstekend reisverhaal dat veel mensen zal bekoren