Gezondheid

  • Werkgroep 2000 Project Ziekenhuis menselijk en modern in samenwerking met Katholieke Unie van verpleegkundigen en Verzorgenden
  • In De voedselzandloper bewijst arts Kris Verburgh dat gezond eten van groot belang is bij het jong houden van je lichaam en de preventie van ziektes. De voedselzandloper is gebaseerd op de laatste wetenschappelijke inzichten over voeding en het verouderingsproces. Nog nooit werd zo duidelijk uitgelegd dat wat we eten bepaalt hoe snel we verouderen. De voedselzandloper is niet alleen een boek dat vele diëten en voedingsmythes doorprikt, het is een nieuw model dat een alternatief biedt voor de verouderde schijf van vijf en de voedseldriehoek. Het laat zien wat gezonde voeding is, maar vooral ook hoe we ongezonde voeding kunnen vervangen door gezonde alternatieven. Het boek legt tevens uit hoe we het verouderingsproces kunnen afremmen. Dat dit gezonde eetpatroon bovendien leidt tot gewichtsverlies is een aangename bijwerking! Kris Verburgh (1986) is arts en onderzoeker. Op 17-jarige leeftijd publiceerde hij zijn eerste wetenschapsboek, drie jaar later zijn tweede. Zijn boeken werden verschillende malen herdrukt en genomineerd. Van jongs af aan is hij gefascineerd door het verouderingsproces en het belang van voeding bij het voorkomen van ziektes. 'In zijn vlot leesbare stijl legt deze arts op kritische wijze een link bloot tussen ons genetisch vastgelegd verouderingsproces en onze voedingwijze. Een aanrader voor iedereen die bewust gezonder wil eten.' - Dr. Herman Becq , internist-endocrinoloog 'Overheden en gezondheidsinstanties die zich zorgen maken over trends als wereldwijde vergrijzing en een compleet onbetaalbare gezondheid zouden er goed aan doen De Voedselzandloper te lezen: de simpele maar grondig onderbouwde oplossing ligt in gezonder eten en leven!' - Reinier Evers, Trendwatcher van het Jaar, oprichter van Trendwatching.com Over Schitterend!: 'In zijn jeugdig enthousiasme zet Kris Verburgh Stephen Hawking opzij; niet in vakkennis of ervaring, maar in helderheid en eenvoud.' - De Standaard
  • 'Je begint. Je geeft me je hand en we lopen door het stadspark in Wenen, daar vlakbij het Kunsthistorisch Museum. We drinken koffie in een glazen paviljoen. We gaan fietsen. Ik zit achterop. Je fietst langzaam en stabiel, zo veilig dat ik je niet hoef vast te houden en mijn handen vrij zijn om te voelen dat het herfst wordt. Een blaadje vlindert vlakbij een boom naar beneden. Ik sluit mijn handen en ogen hou dit geluk, dat aanvoelt als op straat gevonden geld, even vast.' In haar verrassende prozadebuut De zorgstroom weet A. el Baraka haar personages met een paar rake zinnen neer te zetten. El Baraka gebruikt eenvoudige, beeldende woorden en een licht-absurdistische toon om haar hoofdpersonen tot leven te wekken. Ieder verhaal creëert zo een klein en waarachtig universum dat zich met volle kracht aandient en waarin mensen worden meegezogen door zorgen en problemen. Anderen proberen hen te helpen, maar de hulp lijkt zijdelings te passeren zonder effect of betekenis.
  • Veel mensen zijn bij tijd en wijle wel eens somber of verdrietig en niet W' staat spanningen en problemen van het dagelijkse leven te hanteren. Voor de meeste mensen is dat een kortdurende, voorbij. gaande periode. Verdriet is meestal een emotionele reactie OP bepaalde ingrijpende gebeurtenissen in ons leven. Bij sommige mensen kan echter de somberheid ernstiger en langduriger worden dan de aanleiding zou doen verwachten. Men spreekt dan van een depressie. Daarnaast zijn er mensen die perioden doormaken van een zeer overdreven vrolijkheid en over activiteit. In dat geval kan sprake zijn van een manie.
  • Het boek handelt over 'depressie' en de vaak daarmee in combinatie voorkomende 'manie'. De auteurs bespreken oorzaken, vóórkomen en therapie-methoden als geneesmiddelen, electroshock en psychotherapie aan de hand van de op dit moment bekende theorieën. Verder laten ze zien hoe een depressieve patiënt zich mogelijk gedraagt en hoe de omgeving daarop kan reageren. Er is een goede lijst met adressen van hulpverlenende instanties, gerangschikt per provincie (pp. 137-161). Een duidelijke verklarende woordenlijst en een trefwoordenregister completeren dit uit het Deens vertaalde en naar de Nederlandse situatie bewerkte boek. Het is in heldere, nuchtere bewoordingen geschreven; verlangt wel enige voorkennis, doch eenieder die over dit onderwerp meer wil weten kan in dit boek een schat aan informatie vinden.
  • Dit overzichtelijke hand- en studieboek biedt een leidraad aan verpleegkundigen in de Ouder- en Kindzorg die op systematische wijze willen leren diagnostiseren en effectief interveniëren. In het eerste deel van het boek wordt het theoretisch kader aangeboden. Daarbij geven de auteurs richtlijnen voor het afnemen van de verpleegkundige anamnese en het onderscheiden van interventies, passend bij de zelfzorgtheorie van Orem en bij de functionele gezondheidspatronen van Gordon. In het tweede deel werken de auteurs enkele verpleegkundige diagnosen verder uit aan de hand van bepaalde patiëntencategorieën. daarbij wordt aangegeven welke verpleegkundige interventiemogelijkheden er zijn voor de beschreven diagnose. Daarnaast nemen de auteus een bepaalde verpleegkundige diagnose als uitgangspunt en beschrijven wat de kenmerken, beïnvloedende factoren en interventiemogelijkheden voor deze diagnose zijn. Elk hoofdstuk in het tweede deel eindigt met een casus, waarbij de lezer zicht krijgt op de wijze waarop diagnostiek en interventie in praktijk worden gebracht
  • Constant balanceren op een slap en dun koord.' Zo omschrijft Wilfred van Oijen, huisarts te Amsterdam, zijn dagelijkse beroepspraktijk. In dit boek vertelt Wilfred van Oijen zijn eigen verhaal. Hij vertelt hoe hij arts werd en waarom het beroep van huisarts in een oude en sterk vergrijzende wijk in Amsterdam zo enerverend is. Hij schetst bovendien waarom hij zijn medewerking verleende aan de Ikon-documentaire over euthanasie, hoe hij deze ervaring beleefde en welke emoties er bij hem werden opgeroepen door de vloed van reacties uit binnen- en buitenland die sindsdien over hem heen komt. Welke plaats heeft deze ervaring in zijn leven en hoe gaat hij elke dag opnieuw om met de meest elementaire vragen over gezondheid en ziekte, leven en dood? Wilfred van Oijen is de integere huisarts, die wederzijdse communicatie centraal stelt in de relatie met zijn patiënten. Hij toont hoe belangrijk het is dat artsen en patiënten zinvol leren omgaan met elke levensfase, dus ook de allerlaatste. Sterven
  • The Bonesetter's Oorspronkelijke Titel Gebruikers Sporen en Geel verkleuring Wat zou er nog meer in het binnenste van de leunstoel liggen? Ze tastte rond en vond een pakket van bruin inpakpapier, omwonden met een rood kerstlint. Er zat een stapel papier in, met Chinese tekst. Sommige vellen hadden bovenaan een zwierig gekalligrafeerd karakter. Dit had ze al eens eerder gezien. Maar waar?' Als Ruth het huis van haar moeder opruimt, vindt ze een manuscript onder de zitting van een oude stoel. Haar moeder heeft nooit iets losgelaten over haar Chinese verleden, over haar voorouders en over de reden van haar plotselinge vertrek naar Amerika. Maar nu blijkt Ruth het zorgvuldig opgetekende levensverhaal van haar moeder in handen te hebben. Al lezend leert ze haar eindelijk kennen.
  • Gezondheidsvoorlichting en –bevordering (GVO) en preventie vormen samen een specifieke verpleegkundige competentie. In deze praktische handleiding komen alle aspecten van (groeps)voorlichting aan bod. Het boek gaat uit van de huidige praktijk van gezondheidsvoorlichting door verpleegkundigen. Door de vele voorbeelden in dit boek kan elke verpleegkundige situaties en problemen uit de eigen beroepspraktijk herkennen. Er is gekozen voor een praktische benadering. Zo behandelt het boek de actiepunten voor het verzorgen van een voorlichtingsbijeenkomst en het ontwikkelen van een lokaal gezondheidsproject. Door de methodische benadering en het presenteren van evidence en good practice levert het boek een bijdrage aan de verdere professionalisering van de verpleegkundige op het gebied van gezondheidsvoorlichting. Voorbeelden en interviews maken de theorie van gezondheidsvoorlichting inzichtelijk en praktisch bruikbaar. Programmavoorbeelden, evaluatieformulieren en checklists zijn opgenomen als hulpmiddelen voor de verpleegkundige praktijk. Met dit boek kan de verpleegkundige direct aan de slag.
  • In plaats van een welverdiende promotie wacht een vrouwelijke arts de ene aanklacht na de andere ???
  • Evie Corbett, een succesvolle journaliste, wordt in het Manhattan Medical Center opgenomen voor een gecompliceerde neurochirurgische ingreep. Maar de avond voor de operatie overlijdt zij onder raadselachtige omstandigheden. Alles wijst op moord. Verdachte nummer één is Harry Corbett, arts in het MMC en... Evie's liefhebbende echtgenoot.   Silent Treatment Oorspronkelijke Titel Maar Harry is onschuldig en in zijn pogingen om dit te bewijzen, stuit hij op een aantal verbijsterende feiten. Hij ontdekt het bestaan van een mysterieuze moordenaar, een koelbloedige 'engel des doods' die in stilte over de zalen rondwaart en op geselecteerde patiënten zijn fatale behandeling toepast...
  • Extreme Measures Oorspronkelijke Titel In het White Memorial Hospital in Boston wacht de jonge, succesvolle arts Eric Najarian gespannen op promotie. Op zekere dag krijgt hij een mysterieus verzoek om een hem onbekende patiënt te behandelen. Zijn benoeming zou dan geen enkel probleem meer zijn, wordt hem verzekerd. Eric weigert vastberaden, maar snel daarna tekent zich een vreemd en angstaanjagend patroon af: doodverklaarde patiënten zouden wel eens helemaal niet dood kunnen zijn... Met Doodverklaard schreef Michael Palmer een bloedstollende medische thriller, Doodverklaard is als Extreme Measures verfilmd met niemand minder dan Hugh Grant en Gene Hackman in de hoofdrollen.
  • Critical Judgement Oorspronkelijke Titel Dr. Abby Dolan heeft zich eigenlijk nooit thuisgevoeld in het streekziekenhuis van het dorpje Patience. Wat ze mist zijn deskundige collega's en de geavanceerde faciliteiten waarover ze de beschikking had in haar vorige baan in San Francisco. Hoe moet ze in godsnaam met een ontoereikend instrumentarium levensbedreigende situaties bestrijden? Abby is naar Patience verhuisd om bij Josh te zijn, haar verloofde. Maar de Josh met wie ze nu leeft, is een heel ander mens dan voorheen: hij gedraagt zich soms als een agressieve maniak, is vaak vijandig en valt voortdurend ten prooi aan verblindende hoofdpijnen. Aanvankelijk legt Abby de schuld bij Joshs drukke baan bij het chemische concern Colstar, maar al snel groeit een angstig vermoeden. Samen met dr. Lew Alvarez, een collega van de eerstehulp die aan het hoofd staat van een onderzoekscommissie naar Colstar, besluit zij de onderste steen boven te halen. Aan de heftigheid waarmee Alvarez' commissie wordt tegengewerkt, valt af te leiden hoezeer Colstar de hele gemeenschap van Patience in een wurgende greep heeft. Maar Abby laat zich niet afschrikken en is bereid tot het bittere eind te gaan. De brandende vraag is alleen of dit einde ook niet het einde van haar eigen leven zal betekenen...
  • Dit portret van van prof Dr F.J.J. Buytendijk op vijfenzeven tichtigjarige leeftijd werd post morten getekend door zijn collega Prof Jhr .Dr. van Lennep
  • Richard Duray is dwars. Als jonge student - in de bloei van zijn leven - breekt hij zijn nek. Ondanks de moeilijke weg die hij gaat, komt hij er bovenop en boekt hij de meest wonderbaarlijke resultaten in zijn revalidatie. Zo deed hij onder andere mee aan de Marathon van New York.
  • Veertig verhalen over misstanden in de Nederlandse gezondheidszorg. De verhalen zijn opgetekend door een verpleegkundige, ruim dertig jaar werkzaam in de gezondheidszorg. De anonieme vertellers zijn diverse zorgverleners, managers, patiënten en nabestaanden. De verhalen gaan over medische missers, inefficiënte kostenbeheersing, werkdruk, verkeerde communicatie, politiek en vooral ook over de complexiteit van de gezondheidszorg. In vogelvlucht wordt de geschiedenis van de gezondheidszorg met de medische ontdekkingen gegeven, alsook een overzicht van de vele huidige zorgaanbieders. De auteur hoopt dat deze verhalen bijdragen tot een stukje bewustwording, met name van het feit dat werknemers in de zorg ook mensen zijn. Hij benadrukt dat er dagelijks vele gemotiveerde zorgverleners klaarstaan. Naast een verklarende woordenlijst is een beschrijving van de klassieke en huidige artseneed opgenomen. De verhalen zijn geschreven voor een breed publiek. Hörchner (1960) is als verpleegwetenschapper ook verantwoordelijk voor diverse internationale publicaties.
  • Elke dag aardbeien met slagroom, je trouwe hond naast je bed, nog één keer de zee zien - in een hospice is bijna alles mogelijk. Artsen, verplegers en vrijwilligers verlenen er palliatieve zorg aan mensen die niet meer beter worden. Doel van deze intensieve stervensbegeleiding is de patiënt een zo hoog mogelijke kwaliteit van leven te bieden, zonder daarbij de dood te vertragen of te bespoedigen. Het betekent vooral praten en luisteren, veel aandacht voor pijn en andere nare bijeffecten van de ziekte, en ook speciale zorg voor familie en vrienden. 'Het was net of mijn moeder een beetje op vakantie was in de laatste weken van haar leven.' Druk Koninklijke Wohrmann B.v. te Zutphen
  • Een leven op rolletjes 1e druk is een boek van Viktor Staudt uitgegeven bij Meander. ISBN 9789050191098Als Viktor hoort dat hij voor de rest van zijn leven aangewezen zal zijn op een rolstoel, zegt een goede vriend tegen hem: `Nu wordt je leven pas echt een avontuur! Al snel zal blijken dat niets minder waar is. Want iedereen begrijpt dat je als rolstoelrijder niet meer de trap op kunt, maar hoe zit dat met autorijden? Of als je op reis wilt met het vliegtuig of de trein? En wat komt er op je af als je het in je hoofd hebt gehaald om een parachutesprong te maken? In Een leven op rolletjes blikt Viktor terug op bijna vijftien jaar rolstoelcarri re. Openhartig vertelt hij over zijn ervaringen. Met soms hilarische anekdotes, maar bovenal eerlijk en inspirerend.
  • Sandra Koolmees kreeg op haar vijfendertigste borstkanker. Zelf had ze er nooit bij stilgestaan dat ze ziek kon worden, haar leven was één groot feest. Ze schreef een indringend en openhartig dagboek over haar ziekte in Libelle. Haar genezing vierde ze door de marathon van New York te lopen. Een klein jaar later werd er voor de tweede maal borstkanker geconstateerd. Voor Viva schreef Sandra toen een veelgelezen blog over deze moeilijke periode. Door haar positieve houding, haar humor en haar eerlijkheid was, en is, ze een inspiratie voor velen. Tijdens het schrijven van Een van de acht werd Sandra voor de derde maal ziek. Ze overleed vlak voor het verschijnen van het boek. Dit is haar verhaal - eerlijk, geestig en aangrijpend – over de confrontatie met borstkanker. Productsp

Titel

Ga naar de bovenkant