Algemeen

Een jonge schrijver van Berberse afkomst is op zoek naar betekenis in zijn leven. Hij vlucht uit Nederland om te ontsnappen uit een impasse en komt terecht in Iowa, VS, op een instituut voor schrijvers. Hij voert gesprekken met kleurrijke collega's, ook op zoek naar betekenis, onder wie twee aantrekkelijke vrouwen. De zoektocht eindigt voor hem pessimistisch; hij beschrijft zichzelf als een eenzame duivel. Heeft de schrijver moeite om een lijn in zijn leven te vinden, de lezer mist hier en daar de lijn in zijn verhaal. El Haji schrijft in een vlotte en levendige stijl met veel beelden, vergelijkingen en oprispingen. El Haji (1976), geboren in Marokko, studeerde Nederlands in Leiden en debuteerde in 2000 met de roman 'De dagen van Sjaitan'.Op een willekeurige augustusnacht in 2005 vlucht een schrijver van Berberse afkomst zijn huis uit voor ene Zatot de Barbaar, en laat zich op de vleugels van het toeval meevoeren naar een prestigieus instituut in Amerika

The Ice Child Oorspronkelijke Titel Opmaak binnenwerk ZetSpiegel te Best Omslagontwerp Studio Wondergem BNO B.v. Een fascinerende roman, gebaseerd op een historische poolexpeditie uit de negentiende eeuw, waarbij de totale bemanning van twee schepen spoorloos verdween. De expeditie wordt geromantiseerd verteld. Elk hoofdstuk stopt bij een hoogtepunt en het volgende hoofdstuk beschrijft dan de onderzoekingen van twintigste eeuwse mensen naar die expeditie. Tussendoor wordt in andere hoofdstukken deskundig en in verhaaltrant ook het leven van ijsberen in het poolgebied beschreven. Deze drie verhalen komen ten slotte samen tot een gelukkig einde. De rode draad in het boek is de liefde van een journaliste voor de hedendaagse onderzoeker en de dodelijke ziekte van hun zoontje. Bijna wordt dit kind het slachtoffer van emoties, die ontstaan door de bezetenheid van de onderzoekers. Een verhaal om in een adem uit te lezen. Liefhebbers van verschillende genres komen hier ruim aan hun trekken: lezers die van avonturen houden en/of van psychologische gebeurtenissen en/of van natuurbeschrijvingen in het poolgebied.

La voyeuse interdite Oorspronkelijke Titel Omslag foto Magnum Harry Gruyaert en ABC Press te Amsterdam Opgesloten binnenshuis aanschouwt een Algerijns pubermeisje vanuit haar slaapkamerraam het straatleven waartoe zij als islamitische vrouw geen toegang heeft. Terwijl ze haar ouders verwijten maakt en vol afgrijzen de schijnheiligheid van de strenge fatsoensnormen overpeinst, treft haar familie voorbereidingen voor haar aanstaande huwelijk. Bouraoui (1967), zelf van Frans-Algerijnse afkomst, maakt met dit boek haar debuut. Het isolement waarin veel islamitische vrouwen verkeren, werd al vaker door Noordafrikaanse schrijfsters beschreven, maar Bouraoui voegt daar een nieuw geluid aan toe. Met haar grillige stijl raakt ze de juiste toon om de lusten en verlangens te verwoorden die eigen zijn aan de puberteit. Daarmee belicht ze de islamitische zeden vanuit een verrassende optiek.

What the Deaf-Mute Heard Oorspronkelijke Titel Lithografie TwinType Op een dag belandt een tienjarig jongetje zonder verder gezelschap op een busstation in het diepe zuiden van de V.S. Een personeelslid ontfermt zich over hem en de indruk wordt gewekt dat de vondeling doofstom en niet al te slim is. Die indruk houdt hij 52 jaar vol, als veeghulp op het busstation. Iedereen vertelt hem van alles, in de mening dat hij het toch niet hoort, of let, om dezelfde reden, niet op zijn woorden. Niets is echter minder waar, zodat Sam een aardig beeld van het reilen en zeilen van de zakenwereld en de dominee krijgt. De zaak wordt aan het rollen gebracht als een overijverige jonge dominee een verbranding organiseert van alles wat met de Beatles van doen heeft, naar aanleiding van John Lennon's opmerking dat de Beatles populairder zijn dan Jezus. Via een magnifieke opeenvolging van absurde gebeurtenissen komt Sam in het bezit van een gigantisch vermogen, waarbij hij en passant wraak neemt op de kwelgeest van zijn jeugd. Zwarte komedie, waarbij het politiek incorrecte niet wordt geschuwd. Venijnig commentaar op de zwart/wit-relaties en de religieuze hypocrisie in het zuiden van de Verenigde Staten. Van harte aanbevolen.

György Konrà d werd in 1935 geboren in een joods gezin. Zijn lijvige roman geeft een beeld van het lot van Hongarije gedurende de oorlog, bezetting en stalinistische terreur. Konrà d heeft in de levensschets van de joodse hoofdfiguur veel autobiografische elementen verwerkt. Na een relaas over zijn jeugdjaren in een Hongaars provinciestadje verhaalt de ik-figuur zijn belevenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij deserteert en strijdt verder aan Russische zijde. Na de oorlog keert de hoofdpersoon als Russisch officier terug naar Hongarije. De stalinistische terreur vervult hem met walging en hij keert zich af van het regime. Hij belandt in de gevangenis en ten slotte in een krankzinnigeninrichting. Een rauw en realistisch boek van een gedesillusioneerde generatie. Toptien-boek.

Ik heet Karmozijn is een ode aan de Osmaanse vertelkunst en een thriller tegelijkertijd. Het verhaal speelt zich af gedurende twaalf winterse dagen in het Istanbul van 1591. Als haar man na vier jaar nog steeds niet is teruggekeerd uit de oorlog, gaat de mooie Seküre op zoek naar een nieuwe echtgenoot. De vader van Seküre heeft een geheime opdracht gekregen van de Osmaanse sultan. Een voor een ontbiedt hij hofminiatuurschilders bij zich. Deze meesterschilders werken samen aan een boek voor de sultan, onder supervisie van Seküres vader. Ze maken hiervoor tekeningen in een westerse stijl. Het is een uiterst controversiële opdracht, die indruist tegen de heersende opvattingen. Wanneer een van de schilders vermoord wordt, vraagt Seküres vader zijn neef Kara om hulp. Seküre en Kara waren als kinderen erg verliefd op elkaar, en nu krijgt deze liefde een kans om weer op te bloeien. Een prachtig liefdesverhaal, een onvervalste thriller en een fascinerende vertelling over de verschillen in westerse en oosterse opvattingen over kunst, en daarmee over het leven. 'Ik hoor wel wat u vraagt: wat betekent het een kleur te zijn?Kleur is de streling van het oog, de muziek van de dove, een woord in de duisternis. Laat ik zeggen dat mijn aanraking is als die van een engel, omdat ik sinds tienduizenden jaren de gesprekken van geesten heb beluisterd, als een zucht van de wind, van boek tot boek, van voorwerp tot voorwerp. Een deel van mij roept hier uw ogen aan dat is mijn zware kant. Een ander deel stijgt op wieken van uw blikken naar de lucht dat is mijn lichte kant.' Voor citaten uit de koran is gebruikgemaakt van Fred Leemhuis , De Koran een weergave van de betekenis van de Arabische tekst in het Nederlands Houten het wereldvenster 1989