Zoals bekend is Maarten á¾½t Hart afkomstig uit een streng gereformeerd milieu. In zijn literaire debuut Stenen voor een ransuil (1971) verzet ’t Hart zich reeds, aldus criticus Georges Wildemeersch, ’tegen een onleefbare wereld waarin fanatisme en kortzichtigheid, wereldvreemdheid en geestelijke wreedheid hoogtij vieren’. Hij geeft een afstandelijk en precies geformuleerd verslag van de religieuze verminking die hem en vele van zijn generatiegenoten tot in lengte van dagen zal bepalen.
Stenen voor een ransuil bestaat uit drie lange verhalen, waarbij we de hoofdpersoon leren kennen op verschillende momenten in zijn leven. Met dit debuut bewees Maarten ’t Hart meteen een geboren schrijver te zijn.
