Om vast te stellen dat Simon Carmiggelt en ik de enigen in het land zijn die werkelijk schrijven kunnen
Van deze uitgeverskeuze uit diverse losse stukjes, waaronder er nog zijn van voor de oorlog, verschijnt geregeld een herdruk. De naam Bomans blijkt nog steeds een trekpleister. Sommige van de ruim 40 stukjes zijn nl. nog leuk: de originele beschouwing over Karl May blijft de moeite waard; maar andere doen gedateerd aan: namen als v. Walsum en v. Hall zeggen alleen ouderen iets. ’t Kan erbij, maar niet onmisbaar. Duidelijke druk.
