Stemmenstorm; mijn leven met schizofrenie Gumbert, Eline. Omslagontwerp Nanja Toebak Omslagfoto Fred Hazelhoff

Ik loop de hele dag rond met een schriftje en een pen’, schrijft Eline Gumbert in haar onlangs verschenen boek Stemmenstorm; mijn leven met schizofrenie. ‘Mijn eigengedachten en al die stemmen vloeien door mijn vingers uit over het papier. Pas als ik het heb opgeschreven heeft het recht van bestaan.’
Op het moment dat vormgever en schrijver Eline Gumbert deze woorden noteert, is ze goed in de war en voor het eerst opgenomen in de Valeriuskliniek in Amsterdam. Het doel van de opname is onder meer uit te zoeken wat er precies met haar aan de hand is. In de vijf jaar die volgen wordt ze nog tweemaal opgenomen en al die tijd houdt ze haar schriftje bij de hand. Ze schrijft om haar greep op de werkelijkheid niet helemaal te verliezen en om haar vriend te laten weten wat er met haar gebeurt. Met wisselende regelmaat brengt ze verslag uit van het koor van stemmen in haar hoofd, het monster in haar buik, de angst die ‘traag als ijs’ door haar aderen stroomt, haar slapeloosheid, de talloze verblijven in de separeercel, haar leven in de kliniek en haar leven daarbuiten.