Samake Zwaan de Peter Omslagontwerp – fotoillustratie Ris van Overveen Fotografie Truus van Gog

Samake Mazel heeft een eenmansbedrijfje, een adviesbureau voor beleggingen e.d. Bovendien is hij gigolo. Er blijken foto’s genomen van hem en een vrouw in een motelkamer – foto’s, waarmee beiden gechanteerd worden. Samake gaat op zoek naar degene die erachter zit, daarbij schrikt hij niet terug voor enige (bloederige) moorden. Ook de ik-figuur (bekend uit het thriller-debuut van De Zwaan: Dietz) krijgt de beschikking over de foto’s en gaat op zijn beurt op onderzoek uit, onderwijl de vrouw chanterend. Ze ontmoeten elkaar aan het eind van het boek waarbij de ik-figuur Samake om het leven brengt. Peter de Zwaan (1944) moet veel Amerikaanse misdaadromans gelezen hebben, af en toe lijkt hij het genre te parodiëren. Ondanks een aantal aardige karakterbeschrijvingen is het een tamelijk zwak verhaal met een magere plot. Dietz, waarvoor De Zwaan werd genomineerd voor De Gouden Strop, was beter geslaagd.